Duygularımı kontrol etsem de ben o doktordan hoşlanmaya başlamıştım. Arada göz göze geliyorduk ama öyle abartılacak bir durum yoktu. Annem biraz düzelince hastaneden çıktık; ama artık yatağa bağımlı yaşıyordu. Arada annemin sonuçları için hastaneye gidiyordum. Orada o doktora rastlıyordım. O da güler yüzle beni karşılıyordu, kısa da olsa sohbet ediyorduk. Bir zaman sonra annem vefat etti. Ben çok kötüydüm, hayatımda artık her şeyden daha önemli bir dönem açılmıştı; annesizlik…