Kaderin böylesine ne denir

 Dram içinde dram yaşayan Nazmiye Kocakulak şuanda Sarıyer’de engelli kızı Tuğçe ve bel fıtığı tedavisi gören büyük kızıyla birlikte yaşıyor.
Nazmiye Kocakulak, Sarıyer Belediyesi tarafından bastırılan kitabının tanıtımı için üç yıl önce Yılmaz Morgül'ün sunduğu televizyon programına katıldı. Programa konuk olarak gelen İbrahim Erkal'ın, Yılmaz Morgül'le beraber konser düzenleyeceklerini ve konserden elde edilen geliri kendisine bırakacağını söylemesi üzerine heyecanlanan Kocakulak, beyin kanaması geçirdi. Sevinç ve heyecana dayanamayan Kocakulak, yayın sırasında fenalaşınca hastaneye kaldırıldı. Kocakulak'ın, Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde yapılan ilk müdahalesinin ardından beyin kanaması geçirdiği belirtildi.
Yaşadığı talihsiz olaydan sonra uzun süre tedavi gören ancak sol tarafına felç gelen Kocakulak ne yazıkki tıpkı kızı Tuğçe gibi tekerlekli sandalyeye mahkum oldu.


62 yaşında okuma yazma öğrenip, hayat hikayesini yazdığı kitabın geliriyle bir ev almayı hayal ederken fiziksel engelli durumuna düşen Nazmiye Kocakulak, şimdi geçimini sağlamak için semt pazarlarında kağıt helvası satıyor.
Devletten bin lira civarında engelli bakım parası ile İBB’den de üç yüz lira kadar yardım aldığını söyleyen Kocakulak, bunun dışında herhangi bir destek veren olmadığını belirtti. Kocakulak, “Sarıyer Belediyesi’nin bize yardım etmesini istiyoruz” dedi.
Nazmiye Kocakulak, beyin kanaması geçirmeden önce gazetemiz Kent Yaşam’a verdiği röportajda ise hayat hikayesini şu şekilde anlatmıştı:

“İLK EVLİLİĞİMİ 11 YAŞINDA YAPTIM”


“Annemle babamı kaybettikten sonra halamın yanına gönderildim. Halam beni başlık parası için 11 yaşıma bastığıma evlendirdi. Kocas daha sonra Almanya’ya gitti ve dönmedi. Beni ortada bıraktı. İkinci evliliğimi yaptığımda 13’ündeydim. İkinci eşimden iki kız, bir erkek evladım oldu. Bunlardan da ne yazık ki, bir oğlum (Okan) ile bir kızım (Tuğçe) zihinsel engelli doğdular. Oğlumun durumu çok ileri boyutta olduğu için yanımızda değil, Metin Sabancı Spastik Engelliler Okulu’nda kalıyor. Her hafta onu görmeye gidiyorum. İki çocuğuma bakmak için günlük işlerde çalışıyorum. Sağlıklı olan kızım evlendi ancak daha sonra boşandı. Bu kızımdan olan tek torunum da hasta ve sürekli bakıma muhtaç. Alın yazım iyi değilmiş. Kaderim bana hiç gülmedi. Çocukluğumdan beri hep çile çekiyorum. Böyle kadere ben ne diyeyim ki..?