Gerçekten Ayşe Nazlı, minicik, biblo gibi bir bebek. Nilüfer gibi. Ayşe Nazlı acaba bir kadını mutsuz eden varlığının, başka bir kadını nasıl büyük bir mutluluğa kavuşturduğunu anladığında ne hissedecek? Evlat edinilmeyi beklerken birkaç ailenin gelip ona baktığını ama çok minyon olduğu için almadığını öğrenince ne hissedecek? Çağlayan sesli, bir minyon kadının onun bu hikâyesinden çok etkilendiğini öğrenince ne hissedecek? Onun sağlık tetkiklerini yaptırırken “Ne olur önemli bir sorun çıkmasın” diye dua ettiğini duyunca ne hissedecek? Onu çok seven annesinin medyatik olması nedeniyle her şeyi çok erken yaşlarda öğrenince ne hissedecek? Ya o da almasaydı beni diye ürperecek mi?