- Ekrem, yarın seninle Sakıp Sabancı’nın cenaze namazına gidebilir miyiz? Diye sordu arkadaşına.

- Tamam, abi gideriz birlikte, dedi arkadaşı.

Rahmetli Sakıp Sabancı’nın vefat ettiği dönem, özel hayatında sınırları çok zorladığı bir dönemdi. Kendisini yok etmek istercesine yaşıyordu hayatı. Geceleri sabahlara kadar dışarıdaydı ve hayatına giren çıkan belli değildi. Sıfır noktasına geri sayan bir ibre gibiydi ve bu ibre,
yaşadığı her şeyi daha da hızla saysın diye, sanki elinden gelen her şeyi yapıyordu…