“Ben farklı ameliyatlar sonrasında narkoza intoleransım yüzünden üç defa ‘öldüm’. Etrafımda olan biteni duyarken, başka hiçbir şey hissetmiyordum. Bu bilinmezliğin yanında kendimi çok rahat, kaygısız ve huzurlu hissediyordum.”
“Ben ölümle burun buruna geldim ve bana sadece güzel anılarımın, fikirlerimin, arzularımın ve sezgilerimin yok oluşunun pişmanlığını hissettirdi. Bunları yaşamanın başka yolu yok. Herkesin hayatı ve yaşadıkları kendinde ve bizler mental hayatlarımızın yüküyle hırslanıp hareket etmemeliyiz. Yine de benim için kafamın içindeki her şeyi kaybetmek zaman kaybı gibi geldi. En azından başkası için işe yarayabilir olduğumu bilmek güzel.”