Sanki sanat ve edebiyat dünyası 2000'lerin sonunda keşfedilmiş gibi herkes bir anda sanat eleştirmeni ve kitap kurdu pozlarında... Herkesin ya "yazım sürecinde" bir kitabı var, ya her gece kırmızı şarap eşliğinde otuzaltı dakikalık düşünme sahneleriyle dolu Fransız filmleri izliyor, ya da her haftasonu o müze senin bu galeri benim gezerek Facebook'tan bize hava basıyor... Herkes Einstein, Nietzsche, Hemingway'i komple hatmetmiş, valla çok sinir bozucu... Recep İvedik'e bir tek biz mi gittik arkadaş?